Skip to content

Tarih: Ekim 12, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Daha iyi

Kendinize şöyle deyin: "Şimdi iyi şeylerin hayatıma daha çok girmesine izin veriyorum."

Eğer bazı şeyler yolunda gidiyorsa ve siz kendinizi, "Her şey gerçek olmayacak kadar iyi; acaba bu ne zamana kadar böyle devam eder?" derken bulursanız, DURUN! Onun yerine, her şeyin daha iyiye gideceğini hayal etmeye başlayın. Hemen şimdi hayatınızda iyi giden bir şeyi düşünün. Onun daha da iyiye gittiğini imgeleyin.

Ruhsal Büyüme / Sanaya Roman

Tarih: Ekim 11, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Biking Borders

Netflix' te Expeditional Happinies' ten sonra izlediğim belgesel.

Bence bisiklet doğaya çok yakışıyor. Hele de güzel amaçlar için kullanıldığında.

Biking Borders ve benzeri belgesellerin tek bir bölüm halinde yayınlanmış olmalarını tamamen yapımcıların hatası olarak değerlendiriyorum.

Biking Borders bu bağlamda güzel olmasına rağmen, güzel bir akşam yemeğinin iki dakikada yenmesiyle eşdeğer olarak görüyorum.

Özellikle Avrupa ve tüm dünya için yabancı olan Anadolu ve İran geçişler başlı başına ayrı bölüm olarak yapılmalıydı. Ayrıca bu tür belgesellerde bisikletin üzerinde kesintisiz bir 15 dakika izlemek isterdim. İran'da ve Türkiye'de yardım aldıkları insanların hayatlarına biraz daha dokunmaları gerekirdi diye düşünüyorum.

Önder Güngör / 10 Ekim 2021

Tarih: Ekim 11, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Mekanik İnsan

(Görsel: Seğmenler Parkı - Haziran 2016/ Demli Hayat)

İnsanla süperinsan arasındaki en önemli fark, insanın mekanik oluşu ve bu konuda elinden bir şeyin gelmeyişidir. Sıradan insanların hareketleri ve tepkileri önceden tahmin edilebilir ve sadece mekanik birer aygıt gibi varlıklarını sürdürürler. Bir uyarıda bulunduğunuzda, beklenen bir tepki ile karşılaşırsınız. Doğu felsefesinin "benliğin köleleşmesi" olarak tanımladığı şey pek de anlaşılmayacak bir kavram değildir, sürekli olarak kısır döngü biçimindeki düşünme alışkanlığımızın ta kendisidir bu kavram. Eğer kendinize karşı dürüst davranmak istiyorsanız, sürekli olarak nasıl mekanik davrandığınızı fark edeceksiniz. Bu davranış düşünce kalıplarınca yönlendirilmektedir. Bizim dışımızda olan hiçbir şey değiştiremez bu düşünceleri, sadece harekete geçirebilir ve biz de "bizi" kızgın, üzgün, mutlu veya kendinden geçmiş "kılan" deneyimi yaşarız.

Aslında, normalin çok ötesinde olduklarını düşündüğümüz, zamanımızın en ileri kişilerini alıp bu söylediklerimizi onlar üzerinden kanıtlayabiliriz. Onlarla aynı görüşü paylaştığınızda nasıl da şaşıracaklardır. Onları övdüğünüzde nasıl da mutlu olacaklardır. Alay edin, gülünç duruma düşürün, eleştirin nasıl da sinirleneceklerini, bunalacaklarını ve geri çekileceklerini kendi gözlerinizle göreceksiniz. Güzel sözler söyleyin, başarılarını göklere çıkarın, sonra da nasıl da gururla şişindiklerini seyredin.

Oysa mekanik düşünme doğasını aşan insanlar böyle davranmayacaktır. Maslow'un bulguladığı gibi, kendini gerçekleştirmiş insanlar dünyayı kabullenmeye hazırdırlar, yaşama mekanik tepkiler gösterme eğiliminden bir tür kopuş hissederler. Bu kopuşu hissettikleri için de bu kadar derinden sevebilir, gerçek şefkati hissedebilirler, gerçek bilgeliği taşıyabilirler. Bu bir çelişki gibi görünebilir ama değildir. Eğer ihtiyaçlarınız sizi çepeçevre sarmışsa, onlara inanır ve tüm bilgilerinizin onlar olduğunu sanırsınız. Öte yandan, onları yaşamınızın bir parçası olarak görür ve ilerleyişe yol açacaklarına inanırsanız, yaşamın tüm kapıları önünüzde açılacaktır. Çaresizlikle oturup da kafa patlatanların yeni bir dünyayı buldukları görülmüş şey midir hiç?

Öyleyse, mükemmel sağlık yönünde sürekli nasıl ilerleyebiliriz?

Sağlığı Yaratma / Dr. Deepak Chopra

Tarih: Ekim 10, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 0 yorum

Ekim'in inatçı hüznü

Eylül’ün sarı saçları Ekim’in inatçı hüznü Kasım yağmurlarında Öptüm mahzun yüzünü

Yonca Lodi

Tarih: Ekim 10, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Anı Deposu

"Kendinin dev bir anı deposu olduğunu hayal etmeye çalış," diye öneride bulundu. "O depoda, senden başka birisi duygular, görüşler, zihinsel konuşmalar ve davranış biçimlerini depoladı. Bu senin depon olduğu için, oraya istediğin zaman gidip alt üst edip araştırabilir ve orada bulduklarını kullanabilirsin. Sorun senin envanter defteri kesinlikle hiçbir kontrolün olmamasıdır, Çünkü defter sen depoya sahip olmadan önce tutulmuştur. Böylelikle eşya seçiminde son derece sınırlanmışsındır."
Büyü Geçişleri / Taisha Abelar

Tarih: Ekim 08, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Betul Mardin - Engelleri Avantaja Çevirin - TEDx Ankara

Betul Mardin' in hayatındaki, dönüm noktalarını anlattığı güzel bir özgeçmiş.

Tarih: Ekim 07, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Hado suyu - İyi su

"Sevgi ve Minnetarlık" Bağışıklığı Arttırır.

"İyi su" yapmak için mümkünse başlangıç olarak damıtılmış su alın. Özel herhangi bir şey yapmadan damıtılmış sudan güzel buz kristalleri resimleri alabiliyoruz. Bu da suyun iyi ve saf olduğu anlamına gelir. Bununla birlikte, damıtılmış su bulmak kolay değil. o durumda sıradan musluk suyu da kullanılabilir.

Şişedeki suya dua edin. Fujiwara Barajı' ndaki rezervuar suyunu değiştiren Keşiş Kato gibi efsunlar ve dualar edebilmemiz en iyisi olacaktır. Bununla birlikte, bizim gibi sıradan insanlar için onun yaptığı şekilde "sözcüklerin ruhu" ile dualar etmek zor olacaktır. Özel bir eğitim almadığımız için bütün diğer düşüncelerimiz dikkatimizi dağıtacaktır.

O yüzden suyla konuşmanız yeterli. Bir dileğiniz varsa, daha önce de ifade ettiğim gibi bu dileği bir yandan başarınızı imgelerken bir yandan da geçmiş zamanda vurgulu bir ifade olarak dile getirmek isteyebilirsiniz.

İdeal olarak, dualarınızı sürekli yüksek sesle etmelisiniz. Bununla birlikte, günümüzün meşgul insanları için her gün birkaç saat suya dua etmek mümkün olmayabilir. Söyleyeceğinizi bir kağıt parçasına yazıp, bu kağıdı suyun okuyabileceği şekilde içinde bulunduğu kaba yapıştırmanızı öneririm. Ayrıca, suyla arada sırada konuşun ve şişeyi sallayın; bu suyu harekete geçirmeye yardımcı olur ve titreşimlere katkıda bulunur.

Sadece bunları yaparak kendi şahsi hado suyunuzu yapabilirsiniz. Bu sudan günde beş bardak içmenizi öneririm.

Peki özel bir isteğiniz yoksa ne yapacaksınız. Yapılacak en iyi şey suya "sevgi ve minnettarlık" sözcüklerini gösterip onunla konuşmak olacaktır. Uzun bir süre boyunca, suya bilgiler verip buz kristalleri fotoğrafları çektim. Kristal resimleri çekmek için suya aklımıza gelebilecek bir çok olumlu bilgi -güzel sözler, güzel manzara fotoğrafları ve güzel müzik- verdik. Bunların hepsi güzeldi, ama bana göre en güzel suya "sevgi ve minnettarlık" sözcükleri gösterildikten sonra oluşan kristaldi.

"Sevgi" mutlaktır, "minnettarlık" görecelidir. Mutlaklık aktif bir enerji, görecelilik ise pasif bir enerjidir.

Ancak karşımızda bir alıcı olursa biz bir verici olabiliriz. Sevginizi vermek için ne kadar uğraşırsanız uğraşın, alacak biri yoksa, bunu yapamazsınız. Bu Doğa' nın taktiridir. Güneş verici taraftadır, Ay ise alıcı tarafta. Erkekle kadın arasındaki aşk için, dünyaya getirme konusundaki verme eylemi için de bu geçerlidir. Bu eylemler alıcı olduğunda mümkündür.

Muhteşem bir şekilde, su kristalleri bize Doğa' nın takdirini ve hayat olgusu kavramını sunar.

Sadece sevgi değil. Sadece minnettarlık değil. Ancak ikisi bir olduğunda Doğa' nın işleri kendini gösterebilir.

Belki bu iki sözcükten daha iyi bilgi olmadığını fark etmeye başladım. Suyun oranı bire ikidir, bir oksijen, iki hidrojen. Bu yapıdan öğrendiklerime dayanarak, suyun bir pay sevgi, iki pay minnettarlık anlamına geldiğine inandığımı bile söylemeye cesaret edebilirim.

Suyun Bilinmeyen Gücü / Masaru Emoto

Tarih: Ekim 06, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Gölgelerle oynamak - Hatırlasan evliya olurdun.

Yaşlı adam Bahçelievler 3.Cadde' de kaldırımda oturuyordu. Güneş arkasından vuruyor ve yolun üzerine düşen elinin gölgesiyle şekiller yapıyordu. Yoldan geçen insanlar, ihtiyara alaylı bir şekilde bakıyor, yaptığı hareketlere gülüyorlardı. Hatta bazıları laf atıyor; "hey ihtiyar bu ne dansı" diye dalga geçiyorlardı.

Kafenin pencersinden olup bitenleri en başından beri izliyordum. Üzüntü ve kızgınlık içimi sarmıştı. Onunla alay eden insanlara kızmıştım. Yaşlı adama da üzülmüştüm. Allahım sen insanları dalga geçilecek duruma düşürme diye içimden dua ettim.

Bir kaç saat sonra kafeden dışarıya çıktım. Yaşlı adam dizlerini göğsüne çekmiş durumda hala kaldırımda oturuyordu. Yavaşça yanına yaklaşıp onu taklit ederek oturdum.

-"Merhaba" dedim.

Yaşlı adam başını kaldırıp, bana baktı.

-"Merhaba" diye karşılı verdi.

Adamla yüz yüze geldiğimde şaşırıp kaldım. Ailemde ve çevremde çok fazla yaşlı insan tanıyordum. Hepsi yaşının verdiği fiziksel ve ruhsal duruma ayak uydurmuşlardı. Ancak bu adam sanki yirmi yaşındaki bir delikanlıyı makyajla yaşlandırmışsınız gibi duruyordu karşımda.

Şaşkınlıktan bir şey söyleyemedim. Hatta niye onun yanına oturduğumu bile unutmuştum. Gerçekten bu adamın yanına niye oturmuştum? Ona ne diyecektim? Beni onun yanına oturtan içsel güç neydi?

Ömrümde ilk kez böyle bir yaşlı görmüştüm.

Yaşlı adam kolunu kaldırdı ve bana,

-"Kolunu kaldır." dedi.

Ses tonu da baskın ve kalındı. Yaşlı konuşması değildi.

Şartlanmış bir şekilde sorgulamadan kolumu onun yaptığı gibi kaldırdım.

-"Görüyor musun?"dedi.

-"Neyi?" diye sordum.

-"Kolunun gölgesini" dedi.

-"Evet görüyorum." dedim. Biraz sessizlik oldu. O halde bir iki dakika bekledik. Yoldan gelen geçen bize bakıyordu.

"Niye bunu yapıyorsun. Bütün insanlar seninle dalga geçiyorlar. Sabahtan beri burada garip hareketler yapıyorsun. Evine gidip, yatsana. Televizyon izleene..Ya da parka gidip otursana" dedim. Amacım ona yardım etmekti. Etrafta olup bitenin farkına varmasını sağlamaktı. Çünkü insanların onunla dalga geçmesi beni üzmüştü. Ses tonuyla, bakışıyla zamanında etkili ve kudretli bir kişiliği olduğu belliydi.

-"Gölgene bak" diyerek beni susturdu.

Dikkatimi kaldırmış olduğum kolumun yola düşen gölgesine çevirdim.

-"Görmüyor musun?" dedi.

-"Hayır." diye sinirli bir şekilde cevap verdim. "Neyi görmem gerekiyor?" diye sinirli bir şekilde sordum.

-"Gölgenin dansını" dedi.

Bu adama kesin deliydi. Gölgemin dansı da ne demekti?

-"Dikkatli bak" dedi. " Özellikle gölgenin kenarlarına bak" diye ekledi.

Daha dikkatle gölgemin kenarlarına, güneşle karanlık arasındaki çizgiye odaklandım.

-"Pek bir şey göremiyorum." dedim.

-"Daha dikkatli bakmalısın" dedi.

Birkaç dakika ses çıkarmadan gölgemin kenarlarına baktım. Gölgemin kenarlarında aydınlık olan bölgeye doğru gölge titremelerini ve uçuşmalarını gördüm.

Heyecanla,

-" Aaaa bir şeyler görüyorum." diye bağırdım. Hafifçe kolumu oynattığımda gölgemin kenarlarında tuhaf şekiller oluştuğunu gördüm. Ömrümde ilk kez böyle bir şeye tanık oluyordum. Bu yaşıma kadar ilk kez gölgemi izliyordum.

Etraftan geçen insanların bize bakıp, güldüğünü hatta hakkımızda deli bunlar dediğini işittim.

Kolumu indirip,

-"Nedir bu?" diye yaşlı adama sordum.

-"Gölge oyunu" dedi ve devam etti. "Küçüklüğünde bu oyunu çok oynardın. Bütün bebeklerin en çok sevdiği oyun budur evlat. Hatta ilk oynadıkları oyun budur. Bizler büyüdükçe bebeklik anılarımızı unuturuz. Bebekken sahip olduğumuz olağanüstü güçlerimizi de. Sen bebekken gölgen senin en büyük arkadaşındı. O dans eder, sen onu izlerdin. Çevrende buna benzer çok arkadaşın vardı. "

Çocukluğumda böyle birşey yaptığımı hiç hatırlamıyordum

-"Peki niye bunları hatırlayamıyorum?" dite sordum.

-"Hatırlasan evliya olurdun" dedi.

-"Kimsin sen?" dedim.

-"Asım' la Reşat' ın arkadaşı." dedi.

Bu da onlardandı.

2016 / Ankara / 3.caddede bir kafe

Tarih: Ekim 06, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Güzel bir kızı öperken...

Bugüne odaklanın: Güzel bir kızı öperken düzgün araba kullanan birisi, öpücüğe hak ettiği dikkati vermiyor demektir.

Einstien

Tarih: Ekim 05, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Sensin o psişik.

Evet, psişik olmak diye bir şey vardır. Sen öylesin ve herkes öyle. Psişik yeteneği olmayan kimse yoktur, bu yeteneği kullanmayan insanlar vardır. Psişik yetenek dediğiniz şey, altıncı duyunuzu kullanmaktan başka bir şey değil.

Tanrı ile Sohbet / Neale Donald Walsch

Tarih: Ekim 04, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Delirdik mi ne?

Bir kadın akıl hastanesinde gezerken bahçede 100 tane akıl hastası için sadece 3 koruma görevlisi olduğunu görünce hayretle görevliye sorar:
-"Bu kadar çok delinin size saldırıp, zarar vermesinden, kaçmasından korkmuyor musunuz?"
Koruma görevlileri net bir cevap verirler:
-"Hayır, çünkü deliler birlikte hareket etmez."

Tarih: Ekim 03, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Gittiğin her yerde benimlesin(*)

(*) Gittiğin her yerde benimlesin - Şebnem Ferah - Hoşçakal şarkı sözünden alıntıdır.

Siz endişeli, sıkıntılı, huzursuzken ya da kafanız karışıkken, bedenin içinden daha çok dışında prana vardır.. Kendinizi iyi hissetmediğinizde, prana' nın kalitesi ve bedenin içindeki yoğunluğu azalmıştır. Bedende çok az prana' nın bulunması sıkışıp kalma ya da kısıtlanma hissi olarak ifade edilebilir. O ayrıca herhangi bir şey yapma dürtüsünden, isteğinden yoksunluk olarak da ortaya çıkabilir; siz cansız ve ilgisizsinizdir, hatta depresyondasınızdır. Bedende prana yokken fiziksel hastalıklara yakalanabilirsiniz. Yoga Sutra, nefesteki düzensizliklerin çok farklı formlar alabileceğinden söz eder. Öte yandan, ne kadar dingin ve dengeliysek, prana' mız bedenimizin dışında o kadar az dağılır. Ve eğer tüm prana bedenimizin içindeyse, hastalıklara yakalanmayız.

İyileştiren Nefes / Luis S.R.Vas

Tarih: Ekim 03, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 0 yorum

Üç kez yineliyorsanız!

Söylediğiniz sözcükleri dinlemek için kendinize zaman ayırın. Eğer bir sözcüğü üç kez yineliyorsanız bunu bir kenara not edin. Bu sözcük artık sizin için bir kalıp niteliği kazanmıştır. Haftanın sonunda da oluşturduğunuz listeyi inceleyin, kullandığınız sözcüklerin sizin deneyimlerinizle nasıl uyuştuğunu görüp şaşıracaksınız.

Louis L. Hay / Düşünce Gücüyle Tedavi

Tarih: Ekim 01, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Fotoğraflar

Denen, parmağındaki yüzüğü diğer elinin parmaklarıyla döndürüyordu. Bu onun tikiydi. Yolda yürürken bile, ellerini vücudunun önüne getiriyor, sürekli yüzüğüyle oynuyordu.

Takıntılı adamdı. Hemen hemen her konuda bir takıntısı vardı.

Şimdi Bahçeli 7.Cadde'de bir kafede oturmuş yoldan geçenlere bakarak yine aynı hareketi yapıyordu.

Bardağından bir yudum daha çay içtikten sonra omzuna çapraz astığı çantasından rastgele bir kitap çıkardı.

Son zamanlardaki en önemli takıntısı kitapları ve başka insanların hayatlarında yarattığı etkilerdir. Çantasında en az beş altı kitabı olmadan asla dışarı çıkmazdı. İlk başlarda bir, iki derken son bir yıldır yanında beş kitaptan daha az kitap taşımaz hale gelmişti. Her gün çıkarken çantasını kontrol eder, eğer eksik kitabı varsa odalarda ayakkabılarıyla dolaşır, panik halde aradığını bulur ve aceleyle çantasına tıkıştırırdı. Onlar yanındayken kendisini daha güçlü hissediyordu. Onlar en önemli yardımcılarıydı.

Çok önemli bir karar arifesindeydi. Geçen ay evinde büyük bir temizlik yapmış, depo olarak kullandığı küçük tuvaletindeki eşyaları atmıştı. Bu eşyalar arasında küçük bir koli bulmuştu. Her taşındığında onu da taşımış ama hiç içine açıp bakmamıştı. Koliyi açtığında, içinde bir kaç adet eskiden kullandığı ama niçin atmadığını bilmediği eski cüzdanlarını, eski kimlik kartlarını ve öğrenciliğinden kalma bir sürü fotoğrafını bulmuştu. Bu fotoğrafların bazılarını sanki ilk kez görüyordu. Tamamı üniversite yıllarında çekilmiş iki yüzden fazla fotoğraf vardı. Hepsine saatlerce bakmış içlerinden tam seksen iki tanesini bir kenara ayırmıştı. Bu fotoğraflar iki hafta boyunca salondaki yemek masasının bir köşesinde öylece durmuştu. Geçen hafta bunları yanına almış, bir kargo şirketinde tam göndermek üzereyken vazgeçip çantasına koymuştu.

Tekrar bir yudum çay içtikten sonra, masanın üstündeki kargo poşetini eline aldı. Bir haftadır yanında taşıyordu. Bir kaç kez tersini düzünü çevirip tekrar masanın üzerine bıraktı. Az önce çıkardığı kitaptan rastgele bir sayfa açtı. Denen' in en önemli alışkanlıklarında biri de buydu. Önemli bir karar vermek üzereyken yanındaki kitaplardan birini alır rastgele bir sayfa açar ve orada vereceği karar için ipuçları arardı. En önemli takıntılarından biri de herkesin içinde olan fakat tanımlayamadığı paralel yaşantıları bir türlü kafasından atamazdı. Denen' e göre bir çok insan bu inanca sahipti ama onu tanımlamayı bilmiyordu. Bu düşünceler onda hastalık boyutunu almıştı. Yaptığı her harekette kendisinin ve başkalarının yaşantısında nasıl değişiklikler yaratabileceğini aklından hiç çıkaramıyordu.

Bardağından bir yudum daha çay içtikten sonra, eğer bir bardak daha çay içersem hayatımda ne gibi değişiklik oluşur, bana çayı dolduran kişiden, çayı getiren garsona, hatta bardağı yıkayan komiye kadar herkesin yaşantısında nasıl bir değişiklik yaratırım düşüncesiyle garson kıza başka bir şey istemediğini söyledi. Başka bir karma yarattı. Onu da biliyordu.

Şu andaki en büyük düşüncesi ise, bu paketi gönderirse, fotoğrafları bakan kişinin hayatında ne gibi bir değişiklik yaratacağı endişesiydi. Çünkü hayat akışı normal bir şekilde devam eden kişilerin hayatında bu fotoğrafları göndermekle dışarıdan bir müdahale yapacaktı.

Fotoğraflar üniversitedeki ev arkadaşına aitti. Mezuniyetinin birinci yılında trafik kazasında ölmüştü. Bu fotoğrafları ailesine göndererek onların hayatında bir değişiklik yaratacağından korkuyordu. Hayat döngülerinde normal olmayan bir sıçrama yaratacağı endişesini taşıyordu. Karmalarını değiştirecekti.

Kitaptan rastgele açmış olduğu sayfaya baktı.

"Otobüs çok kalabalıktı. Nefes almak neredeyse imkansızdı. Daha önce bu caddeyi beş dakikada geçer giderlerdi, Ancak yarım saattir bir durak gidememişlerdi. Kadın havalandırmak amacıyla açık tutulan kapıdan, diğer yolcuların arasından sıyrılarak kendisini dışarıya atmayı başardı. İner inmez az önceki hengameden kurtulduğuna sevinip, ilk sokağa döndü. Dar sokağın her iki tarafında kaldırımlar üzerinde masalar bulunuyordu. Birine oturdu. Gelen garsona kırmızı şarap getirmesini söyledi. Nefesi yavaşlamış, derinleşmişti. Sanki ağzından aldığı nefes önce ayak parmaklarına, oradan da saçlarına kadar gidip yeniden burnunda çıkıyordu. Rahatladığında yada doğru kararlar verdiğini düşündüğü her zaman bu duyguyu yaşardı. Hiç istemediği bir kişiyle buluşmak için otobüse binmiş, ite kakışa saatlerce trafikte beklemiş ve en sonunda kendisini şarap içerken bu dar sokakta bulmuştu. Ama şimdi yüzü gülüyordu. Doğru yerdeydi."

Denen, hesabı ödeyip, yerinden kalktı. Dışarı çıkıp, sokaktaki çöp kutusuna elindeki paketi attı.

Yüzü gülüyordu.

Önder Güngör/ 2016 yılından kalma bir hikayem. Gerçektir.

Tarih: Eylül 30, 2021 Yazar: Önder GÜNGÖR Yorum: 1 yorum

Hayat bizi kandırma!

Hayat bizi kandırma!

Sahiden bunları yapabilmek mümkün müydü? Yoksa bir hayal dünyası mıydı.? Yoksa her şey bir rastlantıdan mı ibaretti?

Ya da dedikleri gibi bitmiş yaşanmış bir hayatı yeniden mi yaşıyorduk. Olacaklar önceden belirlenmiş miydi? Biz sadece sabah oynanmış bir maçın tekrarını akşam televizyonda izler gibi mi yaşıyorduk hayatımızı? Bu yazdıklarımı aslında çok önce mi yazmıştım?

Ya da milyonlarca tercih hakkımdan birini kullanmış bunları yazarken ben, başka bir ben diğer tercihini mi yaşıyordu? Ne kadara bölünmüştü yol. Kaç milyar taneydi? Ya da her biri başka bir birey miydi benden kopup giden. Benden bir şey kopup gitmesin diye yol ağzında tercih yapmamalı mıydım?

Peki her şey benim tercihimse al şimdi değiştirdim dediğimde niye değişmiyordu hiçbir şey. Kontrat mı istiyordu benden hayat. İmza mı atmalıydım alnıma?

Derin bir nefes aldığımda dünyadaki bütün havayı niye çekemiyordum? Niye duruyordu nefes? Niye sınırlanmıştı her şey.

Ya diğer insanlar. Eğer onlar benim tercihimse elimi şaklattığımdan niye “puff” diye yok olmuyorlardı? Ya da sen git dediğimde o niye halen daha orada duruyordu. Üstelik daha da burnumun dibinde bitiyordu.

Peki her şey için zaman gerekliyse, bazı şeyleri zamana bırakmam gerekiyorsa, peki o şeyler niye aniden oluyordu? Pat diye.

Bazıları günlerce hayalini kurarken dünya nasıl oluyordu da bazılarının ayakları altında oluyordu? Onlar daha mı hayalciydi?

Ya kuantuma ne demeli? Yoksa o da mı kandırıyordu bizi?

Yoksa bu hayatta, kanıyor muyduk? Bilmiyor muyduk?

Önder Güngör/ Ankara / 29 Ocak 2017 de yazmıştım.

Kaydol: Kayıtlar (Atom)