Anlatılmaz ama oradadır bütün dertler (*)

 

Eymir / ODTÜ / Ankara

Cumartesi sabahı elimde bir kitap. Her Şey Yolunda. Louise Hay & Mono Lisa Schulz

Pür dikkat alttaki satırları okuyorum.

"Kilo ve beden imajı sorunları olan insanlar vericiler ve yapıcılardır ve çoğunlukla aşırı derecede cömerttirler. Görünüşte, bunlar iyi niteliklerdir. Ancak, diğer üçüncü duygusal merkez sağlık sorunlarını çekenlerde olduğu gibi, kiloyla ilgili sağlık sorunları yaşayan insanlar genelde korku ve düşük öz saygısı tarafından yönetilirler. Onlar tüm enerjilerini diğer insanlara harcarlar ve kendilerine çok az enerji kalır. Onlar kimliklerini başkaları için ne kadar çok şey yapacaklarıyla tanımlar."

Öncelikle beni tanıyan arkadaşlarıma söylüyorum.  Bırakın pintiliği. Cömert olun benim gibi. Siz benim yemek yiyerek mi bu kiloları aldığımı sanıyorsunuz? Tabii ki hayır. Üstün meziyetlerimden dolayı kiloluyum.😆😇😅

İşin şakası, ilerleyen satırlardaki "Onlar tüm enerjilerini diğer insanlara harcarlar ve kendilerine çok az enerji kalır." cümlesi üzerine bir şeyler söylemek istiyorum. Maalesef bir çoğumuzun baş ağrısı bu. Başkalarıyla o kadar çok ilgileniriz ki kendimize ayıracak zamanımız kalmaz. Başkalarıyla ilgilenme sadece fiziksel ve bedensel olarak değil, çoğu zaman düşünsel olarak karşımıza çıkar. Gün boyu zihnimizi meşgul eder. Bütün enerjimizi emer de emer.

Bir insanın bu dünyadaki en büyük sorumluluğu kendisine karşı olan sorumluluğudur. Bu yüzden haydi bugün, hatta şimdi şu anda düşüncelerimizin farkına varalım ve kendimizle ilgili bir şeyler düşünelim. Bırakalım sağlıksız düşünceleri. Aklımızın tam ortasına kendimizi oturtalım. Her şey insanın kendisiyle başlar. Haydi.

Not : Başlık Candan Erçetin' in "Kırık kalpler durağında"  şarkısından alıntıdır. Şarkıyı ve bu güzel sözleri dinlemek istiyorsanız, aşağıda var.

Not: Yukarıdaki görsel benim bisikletim. Bisiklet candır.